vankantie vier

Afskeid neem en vakansie vier
Eindelijk dan weer een verhaal uit het verre Zuid Afrika! De afgelopen weken ben ik veel met andere studenten mee geweest en verder heb ik hard gewerkt aan mijn verslagen.
Na mijn afscheid op Bucklands werden we door de leerkrachten nog een keer uitgenodigd om samen met hen nog een keer afscheid te nemen. Dus gingen wij met zijn vijven nog een keer naar Bucklands toe. Hier aangekomen hadden de leerkrachten een tafel gedekt met tafel kleed, lekkere hapjes en drinken. Een soort afscheidsbuffetje. Het was erg gezellig en leuk. De leerkrachten waren allemaal enthousiast en zaten vol met praatjes. We kregen nog een kleine speech en een afscheidscadeautje. Hierbij werd ons verteld dat we geen echt afscheid namen. We waren nog altijd in de harten van de kinderen en de leerkrachten en alle veranderingen die wij teweeg hebben gebracht blijven altijd bestaan.
Voor mij was het nog steeds geen echt afscheid. Ik zou nog door gaan met het schilderen van de picknick tafels onder de schaduwnetten die wij geregeld hadden voor de school. Zo ging ik de week erop hard aan de slag. Samen met 9 kinderen, die op school waren, werden de banken geschuurd en geverfd. Fantastisch om te zien hoe betrokken en enthousiast de kinderen waren om ons te helpen. Binnen twee uur hadden we alle vier de tafels geschuurd en mooi blauw geverfd! En ze worden goed gebruikt! Afgelopen week ben ik er nog geweest om de rapporten uit te delen. De leerlingen zaten allemaal lekker aan tafel te wachten, heerlijk in de schaduw!
Helaas moest ik niet alleen afscheid nemen van mijn leuke schooltje, leerlingen en leerkrachten maar ook van mijn vriendinnen in het huis. Vier van de meiden waarmee ik de reis begonnen ben gingen alweer naar huis of nog reizen. Gelukkig is dit ook geen echt afscheid want we kunnen elkaar gewoon weer zien in Nederland. Toch blijft het gek om ze uit te moeten zwaaien en ze al te zien vertrekken terwijl ik nog blijf.
Als laatste gezamenlijke activiteit hebben we met de hele groep gezien hoe er 5 neushoorns bij ons in de tuin werden gezet. Super gaaf, maar ook best spannend. Die beesten zijn echt heel groot en lomp, nu lopen ze gewoon in onze tuin rond. Zo af en toe zien we ze ook lopen als we ’s avonds, in het donker, door de tuin naar ons huis rijden. Het blijven geweldige beesten, maar wel op afstand;)
Afgelopen week heb ik vooral gerelaxt en genoten van het weer. Vrijdag heb ik daar nog even heerlijk gewinkeld met Yvette en Zoë in Kimberley. ’s Middags hebben we met zijn vieren, Sandi, Nienke, Yvette en ik opgepast bij Boris en Zoë, de kinderen van Arjen ( mijn begeleider). Dit hadden we aangeboden om ze op deze manier te kunnen bedanken voor alles wat ze voor ons hebben gedaan in de afgelopen 3 maanden. We hebben heerlijk spelletjes gespeeld en film gekeken. ’s Avonds hebben we lekker pannenkoeken gebakken. Het was een heerlijke gezellige avond.
Nu is mijn laatste weekendje alweer bijna voorbij. Morgen nog een dagje relaxen en dan ga ik dinsdag hier weer weg. Het voelt wel heel gek om hier niet meer terug te komen. Gelukkig ga ik nog lekker reizen met Sandi en Nienke. Nog even genieten en wat van het land zien! En dan ben ik over alweer thuis! Voor degene die het leuk vinden, ik kom de 21e in de middag weer aan in Nederland:)
Ohja, voor degene die het graag willen weten, ik heb hier nog niks gemerkt van de dood van Nelson Mandela. Ik krijg van een heleboel mensen de vraag of ik er iets van meekrijg. Maar zelfs in de grotere steden is er niks van te merken. Alleen Johannesburg schijnt heel druk te zijn, zelfs in Kaapstad is het rustig!
Liefs en tot snel!!