vankantie vier
Door: Mirte Bosch
Blijf op de hoogte en volg Mirte
09 December 2013 | Zuid-Afrika, Kimberley
Afskeid neem en vakansie vier
Eindelijk dan weer een verhaal uit het verre Zuid Afrika! De afgelopen weken ben ik veel met andere studenten mee geweest en verder heb ik hard gewerkt aan mijn verslagen.
Na mijn afscheid op Bucklands werden we door de leerkrachten nog een keer uitgenodigd om samen met hen nog een keer afscheid te nemen. Dus gingen wij met zijn vijven nog een keer naar Bucklands toe. Hier aangekomen hadden de leerkrachten een tafel gedekt met tafel kleed, lekkere hapjes en drinken. Een soort afscheidsbuffetje. Het was erg gezellig en leuk. De leerkrachten waren allemaal enthousiast en zaten vol met praatjes. We kregen nog een kleine speech en een afscheidscadeautje. Hierbij werd ons verteld dat we geen echt afscheid namen. We waren nog altijd in de harten van de kinderen en de leerkrachten en alle veranderingen die wij teweeg hebben gebracht blijven altijd bestaan.
Voor mij was het nog steeds geen echt afscheid. Ik zou nog door gaan met het schilderen van de picknick tafels onder de schaduwnetten die wij geregeld hadden voor de school. Zo ging ik de week erop hard aan de slag. Samen met 9 kinderen, die op school waren, werden de banken geschuurd en geverfd. Fantastisch om te zien hoe betrokken en enthousiast de kinderen waren om ons te helpen. Binnen twee uur hadden we alle vier de tafels geschuurd en mooi blauw geverfd! En ze worden goed gebruikt! Afgelopen week ben ik er nog geweest om de rapporten uit te delen. De leerlingen zaten allemaal lekker aan tafel te wachten, heerlijk in de schaduw!
Helaas moest ik niet alleen afscheid nemen van mijn leuke schooltje, leerlingen en leerkrachten maar ook van mijn vriendinnen in het huis. Vier van de meiden waarmee ik de reis begonnen ben gingen alweer naar huis of nog reizen. Gelukkig is dit ook geen echt afscheid want we kunnen elkaar gewoon weer zien in Nederland. Toch blijft het gek om ze uit te moeten zwaaien en ze al te zien vertrekken terwijl ik nog blijf.
Als laatste gezamenlijke activiteit hebben we met de hele groep gezien hoe er 5 neushoorns bij ons in de tuin werden gezet. Super gaaf, maar ook best spannend. Die beesten zijn echt heel groot en lomp, nu lopen ze gewoon in onze tuin rond. Zo af en toe zien we ze ook lopen als we ’s avonds, in het donker, door de tuin naar ons huis rijden. Het blijven geweldige beesten, maar wel op afstand;)
Afgelopen week heb ik vooral gerelaxt en genoten van het weer. Vrijdag heb ik daar nog even heerlijk gewinkeld met Yvette en Zoë in Kimberley. ’s Middags hebben we met zijn vieren, Sandi, Nienke, Yvette en ik opgepast bij Boris en Zoë, de kinderen van Arjen ( mijn begeleider). Dit hadden we aangeboden om ze op deze manier te kunnen bedanken voor alles wat ze voor ons hebben gedaan in de afgelopen 3 maanden. We hebben heerlijk spelletjes gespeeld en film gekeken. ’s Avonds hebben we lekker pannenkoeken gebakken. Het was een heerlijke gezellige avond.
Nu is mijn laatste weekendje alweer bijna voorbij. Morgen nog een dagje relaxen en dan ga ik dinsdag hier weer weg. Het voelt wel heel gek om hier niet meer terug te komen. Gelukkig ga ik nog lekker reizen met Sandi en Nienke. Nog even genieten en wat van het land zien! En dan ben ik over alweer thuis! Voor degene die het leuk vinden, ik kom de 21e in de middag weer aan in Nederland:)
Ohja, voor degene die het graag willen weten, ik heb hier nog niks gemerkt van de dood van Nelson Mandela. Ik krijg van een heleboel mensen de vraag of ik er iets van meekrijg. Maar zelfs in de grotere steden is er niks van te merken. Alleen Johannesburg schijnt heel druk te zijn, zelfs in Kaapstad is het rustig!
Liefs en tot snel!!
Eindelijk dan weer een verhaal uit het verre Zuid Afrika! De afgelopen weken ben ik veel met andere studenten mee geweest en verder heb ik hard gewerkt aan mijn verslagen.
Na mijn afscheid op Bucklands werden we door de leerkrachten nog een keer uitgenodigd om samen met hen nog een keer afscheid te nemen. Dus gingen wij met zijn vijven nog een keer naar Bucklands toe. Hier aangekomen hadden de leerkrachten een tafel gedekt met tafel kleed, lekkere hapjes en drinken. Een soort afscheidsbuffetje. Het was erg gezellig en leuk. De leerkrachten waren allemaal enthousiast en zaten vol met praatjes. We kregen nog een kleine speech en een afscheidscadeautje. Hierbij werd ons verteld dat we geen echt afscheid namen. We waren nog altijd in de harten van de kinderen en de leerkrachten en alle veranderingen die wij teweeg hebben gebracht blijven altijd bestaan.
Voor mij was het nog steeds geen echt afscheid. Ik zou nog door gaan met het schilderen van de picknick tafels onder de schaduwnetten die wij geregeld hadden voor de school. Zo ging ik de week erop hard aan de slag. Samen met 9 kinderen, die op school waren, werden de banken geschuurd en geverfd. Fantastisch om te zien hoe betrokken en enthousiast de kinderen waren om ons te helpen. Binnen twee uur hadden we alle vier de tafels geschuurd en mooi blauw geverfd! En ze worden goed gebruikt! Afgelopen week ben ik er nog geweest om de rapporten uit te delen. De leerlingen zaten allemaal lekker aan tafel te wachten, heerlijk in de schaduw!
Helaas moest ik niet alleen afscheid nemen van mijn leuke schooltje, leerlingen en leerkrachten maar ook van mijn vriendinnen in het huis. Vier van de meiden waarmee ik de reis begonnen ben gingen alweer naar huis of nog reizen. Gelukkig is dit ook geen echt afscheid want we kunnen elkaar gewoon weer zien in Nederland. Toch blijft het gek om ze uit te moeten zwaaien en ze al te zien vertrekken terwijl ik nog blijf.
Als laatste gezamenlijke activiteit hebben we met de hele groep gezien hoe er 5 neushoorns bij ons in de tuin werden gezet. Super gaaf, maar ook best spannend. Die beesten zijn echt heel groot en lomp, nu lopen ze gewoon in onze tuin rond. Zo af en toe zien we ze ook lopen als we ’s avonds, in het donker, door de tuin naar ons huis rijden. Het blijven geweldige beesten, maar wel op afstand;)
Afgelopen week heb ik vooral gerelaxt en genoten van het weer. Vrijdag heb ik daar nog even heerlijk gewinkeld met Yvette en Zoë in Kimberley. ’s Middags hebben we met zijn vieren, Sandi, Nienke, Yvette en ik opgepast bij Boris en Zoë, de kinderen van Arjen ( mijn begeleider). Dit hadden we aangeboden om ze op deze manier te kunnen bedanken voor alles wat ze voor ons hebben gedaan in de afgelopen 3 maanden. We hebben heerlijk spelletjes gespeeld en film gekeken. ’s Avonds hebben we lekker pannenkoeken gebakken. Het was een heerlijke gezellige avond.
Nu is mijn laatste weekendje alweer bijna voorbij. Morgen nog een dagje relaxen en dan ga ik dinsdag hier weer weg. Het voelt wel heel gek om hier niet meer terug te komen. Gelukkig ga ik nog lekker reizen met Sandi en Nienke. Nog even genieten en wat van het land zien! En dan ben ik over alweer thuis! Voor degene die het leuk vinden, ik kom de 21e in de middag weer aan in Nederland:)
Ohja, voor degene die het graag willen weten, ik heb hier nog niks gemerkt van de dood van Nelson Mandela. Ik krijg van een heleboel mensen de vraag of ik er iets van meekrijg. Maar zelfs in de grotere steden is er niks van te merken. Alleen Johannesburg schijnt heel druk te zijn, zelfs in Kaapstad is het rustig!
Liefs en tot snel!!
-
09 December 2013 - 21:25
Lisanne:
Ik ben heel erg trots op je!! En heb ook heel veel zin om je weer snel te zien! :)
Dikke kus! -
10 December 2013 - 11:20
Opa En Oma Verschuur:
Lieve Mirte,
Tot het eind toe een lekkere doener.
We hebben met plezier en trots je e-mailtje gelezen.
We wensen je nog een fijne vakantie en hopen je volgende week in gezondheid weer te zien.
Op sinterklaas avond hebben we je gemist maar zoals je gezien hebt op de video was het een gezellige boel in Culenborg.
Iedereen had z`n uiterste best gedaan met surprises te maken.
Heb je het verhaal van Tias meegekregen dat hij tegen je vader zei : wanneer ga je nu is weg dan kan ik je surprise maken maar Gerrit dacht dat het een geintje was. Het verhaal gaf grote hilariteit.
Donderdag gaan wij voor een weekje naar Cappedocie , midden in Turkeije.
Het schijnt daar 11 graden onder nul te zijn. We laten ons verrassen.
Nu lieverd nog een goeie vakantie en goede reis naar huis.
Liefs en een dikke knuffel van opa Ries en oma Greet
P.S. Nog bedankt voor je kaart -
10 December 2013 - 14:48
De Zeufjes:
Ha die Mirte,
Ja, ik was wel benieuwd of je er iets van mee kreeg over het overlijden van Mandela. Als je het hier op tv ziet is heel Afrika in rep en roer. Maar dat valt dus wel mee.
Nog even genieten en dan zit het er voor jou weer op. Het is toch nog best wel snel gegaan. Leuk voor je familie dat je er weer bent met de feestdagen, is toch altijd het fijnst als de hele club compleet is:)
We hopen dat je in januari weer eens 30 seconds komt spelen. Dat hebben we de afgelopen maanden wel gemist. Kunnen we de mannen weer eens inmaken:)
Nog een hele fijne en mooie vakantie en een goede reis naar huis.
Tot snel.
groetjes Gert & Liesbeth
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
