Het grote avontuur!

Jaa vanmorgen was het dan eindelijk zover. Snel heb ik nog wat kleine dingen ingekocht en ingepakt en toen kon mijn avontuur beginnen! Om kwart voor twaalf waren we op het vliegtuig. Papa, mama en Marlies waren mee om mij uit te zwaaien. Bij de incheckbalie aangekomen zat Lotte daar met haar ouders. Om half 1 konden we inchecken. Spannend, spannend, is mijn koffer niet te zwaar? Helaas, toch wel, gelukkig viel het mee en mocht hij gewoon mee. Er kwam wel een band om te zitten met ‘heavy’ erop. Nu begon het wachten. Eerst nog maar even gezellig geluncht met zijn vieren. Waarschijnlijk voor het laatst een overheerlijke panini en versgeperste fruitsap. Om kwart voor twee heb ik dan echt afscheid moeten nemen en mocht ik door de douane. Tja en toen mocht ik niet verder, oeps! Hij herkende mijn ogen niet, ja dat krijg je als ze een beetje rood zijn. Gelukkig vond de beveiliger wel dat ik op de foto leek en mocht ik verder. Vanaf hier ging alles heel snel. Om kwart voor 3 kwamen we aan in Londen. Wat een gaaf uitzicht over zee!
In Londen Heathrow aangekomen verwachtten we een grote uitdaging omdat dit vliegveld erg groot is. Dit veel heel erg mee. We konden op dezelfde plek vertrekken als waar we waren aangekomen, GELUKKIG!
Wachten, wachten en wachten uiteindelijk werd bekend naar welke gate we moesten. Dit ging met een ‘metro’. Hier was het weer wachten want we mochten niet boarden. Uiteindelijk liepen we een uur vertraging op. Gevolg, heel veel stress! Gaan we nu onze volgende vlucht wel halen? Achja dat duurt nog zo’n 11 uur, daar gaan we ons straks druk om maken. Al snel kregen we ons avond eten. En wat kan je beter niet hebben als je gaat eten? Juist, turbulentie. Verschrikkelijk, toch maar wel mijn eten opgegeten, kip (ja mam, je leest het goed!) met een heerlijk wortel, bonen prakje, salade en een yoghurtje.
Bijna in Johannesburg begon de stress opnieuw. De vertraging was niet ingehaald, we hadden nu maar een ruim uur. En dat terwijl we onze koffers moesten ophalen en opnieuw moesten inchecken. Maar zoals ik ondertussen al wel ervaren heb ik Ghana en Oeganda, alles komt goed. Daar gingen wij opzoek naar de uitgang. Aan een willekeurig iemand hebben we gevraagd waar we heen moesten. Dit bleek na 10 minuten toch niet goed te zijn. Stress alom! Snel naar buiten gelopen waar twee mannen aangerend kwamen om ons te helpen. Achter hun aangerend stonden we zo op de goede plek. Check-in closed, shit! Gelukkig hebben die mannen een goed woordje voor ons gedaan en mochten we toch nog door. Al met al veel geren maar we hebben het gehaald!
Na 8 uur lang doorgebracht te hebben op het vliegveld kwamen eindelijk de andere 7 meiden aan en konden we aanstalten maken om naar ons huis te gaan. Eerst nog even snel de auto’s ophalen en volladen en gaan. Het was best wel even wennen om links te moeten rijden. Gelukkig hoefde ik vandaag nog niet zelf te rijden. Onderweg kwamen we aan de kant van de weg een stekelvarken tegen en iets verderop een kleine bambi. Bijna bij het huis aangekomen kwamen we op een zand/ steenweg. Hier moesten we om en om links rechts rijden om niet in elkaars stofwolk te komen. Na 15 minuten kwamen we bij een groot hek aan. Deze moet opengemaakt worden met een sleutel. Nu reden we echt midden in een safari park, echt onwijs gaaf! Het park is ongeveer 10.000 voetbalvelden groot. Dat is gewoon mijn achtertuin de komende 4 maanden! Vanaf hier is het nog ongeveer 10 minuten naar ons huisje. Wat een rust! We hebben twee gebouwen, één is ons woon en kookhuisje. In de ander zitten drie kamers met bedden en badkamer.
Ik slaap nu met twee anderen in een huis. Over een paar weken komen er nog twee bij, wie dit zijn, geen idee:)

Donderdag
Vanmorgen werden we opgehaald door Arjen en Jose. We hadden half 11 afgesproken, maar ze zijn al behoorlijk ingeburgerd... Uiteindelijk kwamen ze om half 12. We gingen direct naar broadwaters. Hier woont de eigenaar van ons huis, hij heeft hier een soort camping en appartement. Hier verblijven wij een paar weekenden in tenten omdat ons huis dan verhuurd is. Prachtig uitzicht op een rivier. Pap, mam en Jo, misschien een leuke plek voor jullie! Hier hebben we ook een soort verblijfsvergunning geregeld voor onze sim-kaart. Dit gaat hier allemaal iets moeilijker dan in Nederland. Je hebt een paspoort nodig en je sim-kaart wordt eerst gekopieerd. Internet moet je hier los kopen, alsof je een prepaid kaart koopt:) Ik wilde geld pinnen om mijn kaart te kunnen betalen en boodschappen te halen. Helaas werkt mijn pinpas hier niet.. Maarten, Nando, Casper en Christiaan, ik kan jullie geld dus nu al goed gebruiken;) Vanavond heb ik heerlijke pasta gekookt met Lisan en Nikki. Dit ging echt perfect. Mam je mag trots op me zijn, ik heb gewoon gehakt gegeten! Ohja en er is genoeg vlees te koop hier wat wij in Nederland ook eten dus dat gaat helemaal goed komen:)
Terwijl ik bezig was met het eten koken kwamen er een aantal beesten de tuin in gelopen, Nijala’s. Rond etenstijd worden ze gevoed en de voederbak staat bij ons in de tuin. Ze komen echt heel dichtbij. Super gaaf! We mogen ze niet aaien en ook niet voeren, alleen als de Neel of Steven er is om ze te voeden mogen wij helpen. De rest van de avond hebben we heerlijk gerelaxed op de bank en kennis gemaakt met Marloes en Meryem die vandaag zijn aangekomen.
Vrijdag

Vanmorgen was ik een van de eerste klaar en heb ik met Yvette het ontbijt klaar gezet. Tja dit keer was Arjen wel gewoon op tijd en waren wij iets te laat… Achja die Afrikaanse mentaliteit went erg snel!
We begonnen de morgen bij Arjens huis. Onder een hooiberg hebben we met elkaar wat zaken besproken. Na dit gesprek zijn we in de auto gestapt en hebben we een beetje door de omgeving gereden. We begonnen bij proisies angels. Dit is een opvang voor gehandicapte kinderen, of in het Zuid-Afrikaans, belemmerende kinderen. Dit wordt gerund door een man en een vrouw die hiermee zijn begonnen toen hun zoontje erg ziek was. Ze runnen met veel liefde, passie en enthousiasme dit project. Ik ga hier waarschijnlijk ook een paar keer naar toe omdat hier ook wordt lesgegeven. Hierin kan ik ze adviseren, voorbeelden geven en verder helpen. Dit lijkt me echt heel gaaf om te doen!
Na dit bezoek zijn we doorgereden naar een township. Onderweg kwamen we langs de Hoërskool waar ik ga stage lopen. Dit zag er van buiten erg mooi uit! Niet zo’n soort school die ik heb gebouwd ik Ghana of Oeganda. De kinderen hier hebben allemaal een uniform aan, leerkrachten gelukkig niet! Van de week gaan we hier nog langs om kennis te maken. In het township hebben we wat rondgereden, veel gezwaaid en foto’s gemaakt. Iedereen was enthousiast om ons te zien, ook de volwassen. Toch voelt dit nog steeds heel raar. Al die zwaaiende kinderen, alsof je de heel beroemd bent. Aan de ene kant voelt dit heel gek, toch is het ook leuk om te ervaren dat ze blij zijn om ons te zien. Bij Arjen hebben we nagepraat over de ervaringen van deze morgen. Hierna zijn we op weg gegaan naar huis.
Zaterdag
Vanmorgen was het vroeg opstaan. Om kwart over 10 moest ik op Kimberley airport zijn om onze auto op te halen. Hiervoor moesten we nog langs Arjen om de tomtom op te halen. Al met al waren we dus 2 uur bezig. Op Kimberley ging het dit keer vrij snel en hadden we binnen een uur onze auto. Nog even snel de auto gecontroleerd op krasjes en we konden gaan. Volgens het formulier zit onze auto er helemaal onder. Gelukkig valt dit in het echt wel mee hoor;) Marloes reed het eerste stuk tot aan de winkels. Hier hebben we snel nog wat laatste boodschappen gedaan voor vandaag. We krijgen vanmiddag bezoek van Arjen en twee Zuid- Afrikaanse vrienden. Zij gaan ons leren braie, barbecueën. Vanaf de winkel heb ik naar huis gereden. Eigenlijk wel onwijs leuk! Het voelt helemaal niet gek om aan de andere kant van de weg te rijden. Op het zand-grind pad reed ik zelfs bijna 100. Echt gaaf, haha. In mijn achtertuin aangekomen zag ik opeens rechts van ons een giraffe. Echt heel dicht bij. Natuurlijk moesten we even stoppen om foto’s te maken. Iets verderop stond zijn familie, 4 andere giraffen. Na een paar minuutjes zijn we doorgereden naar huis.
Net heb ik even snel met papa gebeld. Met mij gaat alles goed! Het is hier echt heerlijk. We hebben al veel gezien, maar ook veel tijd voor onszelf gehad. We hebben een leuke groep en het is hier heerlijk zomers weer. Internet werkt nog steeds niet goed, vandaar dat alles wat lang duurt;)
Vanavond gingen we braie, barbecueën met Arjen, Jose, Boris, Zoë en hun Afrikaanse vrienden. Dit was echt heel gezellig. Na het eten zijn we nog even een wandeling door de tuin gaan maken waarbij Irene ons heeft rondgeleid. Op een open veld kwamen we drie elanden tegen. Weer terug bij ons huis hebben we nog even bij het kampvuur gezeten en daarna is iedereen weggegaan en hebben wij de spullen opgeruimd. Het is nu half 9 en iedereen is echt super moe. Dat blijft de komende dagen waarschijnlijk ook wel zo.

Baie Dankie voor het lees.
Voor vanavond lekker slaap!